تاریخچه
مقدمه ای بر سیر تاریخی بهره مندی از انرژی
امروزه افزایش فزاینده ی جمعیّت کره زمین و به دنبال آن، افزایش تقاضا و رشد مصرف حامل های انرژی، دولت ها، نهادهای بین المللی و به ویژه جامعه بشری و تک تک انسانها را با چالش ها و مشکلات گوناگونی رو به رو ساخته است. آلودگی محیط زیست از یک سو و کاهش اندوخته های انرژی زمین از سوی دیگر، دانشمندان و پژوهشگران عرصة فنّاوری را بر آن داشته تا به فکر جایگزین کردن منابع موجود انرژی با منابع جدید و اصلاح فرآیندهای صنعتی باشد.
در شرایط کنونی، بهره برداری از منابع تجدیدپذیر و به کارگیری مولّدهای انرژی پاک به عنوان راهکاری اساسی جهت نجات انسان از دغدغه های کنونی مطرح می شود. انرژی هایی مانند انرژی خورشیدی، آبی، نیروی باد و هم چنین انرژیهایی از قبیل نیروی زمین گرمایی و زیست توده از جمله منابع انرژی می باشند که تجدیدپذیر بوده و می توانند به عنوان جایگزینی برای منابع انرژی فسیلی آلاینده، مورد استفاده قرار گیرند. با به کارگیری این منابع، زندگی بشر را وارد دوره ی سوّم شد؛ دوره ای که می شود از آن به دوران فرانوین و پُست مدرن یاد کرد. در این دوره انسان با بهره گیری از فنّ اوری های فرانوین، از منابع موجود و فراوان به بهترین وجه استفاده کرده و آن را به انرژی گوناگون تبدیل کند.
هم اکنون انرژی های تجدیدپذیر حدود 13 درصد از انرژی پایة جهان را تأمین می کنند. میزان به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر در کشورهای جهان رو به افزایش است و در حال حاضر یکی از معیارهای توسعه یافتگی محسوب می شود. علاوه بر تأمین انرژی، یکی از راهکارهای بلندمدت کاهش آلودگی هوا، به کارگیری انرژی های تجدیدپذیر برای جلوگیری از انتشار آلاینده های فسیلی و کنترل فرایند گرمایش زمین از راه انتشار گازهای گلخانه ای است که با کاربرد سوخت های فسیلی مانند نفت و گاز ارتباط مستقیم دارد.
